hindi ko na yata alam gumising ng maaga
kasi umaga na ako nakakatulog.
hindi na rin ako nakakapanood ng jewel at ng smackdown at ng pba.
gabi kasi pasok ko.
at dahil tanghali (o mas tamang hapon) na ako nagigising
kahit si julia at bossing hindi ko na naaabutan.
malaki talaga ang pagkakaiba ng pagiging sir
at pagiging "call(center)boy"
pero ok lang.
at least dito, ngayon, masaya.
pwede friendster.
youtube.
wwe.
gofish.
pinoypoets.
blog.
blog.
oo, sa wakas, pwede blog.
pwede mo sabihin yung gusto mong sabihin.
walang kokontra.
walang eentra.
walang paranoid.
(teka, hindi tungkol dun ang blog ko ngayon. sa susunod pa yun. ABANGAN.haha!)
so far, masaya naman.
state of adjustment pero i think i could fit in.
i should. i have to.
buti na lang, walang nagpapahirap ng buhay ko dito.
i've got a supportive team.
encouraging tl,
na kahit palpak ako sa call simulations ay "it's a good call" pa rin.
it helps a lot. really.
salamat. salamat talaga.
salamat sa mga sumusunod: (note: ang pagkakasunod-sunod ng mga pangalan ay depende sa mga katabi ko nang isulat ko ito)
team tarush (ito na ba pangalan natin?haha!)
paul (ikaw ulit)
rosette
tl john (team leader, hindi true love)
karen
cris
ate joy
trina
at sa tatlo (yata) pang darating.
hindi pa marami ang mga dapat ipagpasalamat
pero alam ko na malayo ang mararating natin.
________________________________
*** sa alaala ni mitz...
pwede makipagpunpal?
